Betta balunga

Betta balunga

Betta balunga is in 1940 beschreven door Herre. De soortnaam balunga is een verwijzing naar de Balung rivier op Borneo waar deze soort voor het eerst is gevonden.

Mannen kunnen een totale lengte bereiken van 12 centimeter. Vrouwen blijven met hun 10 centimeter iets kleiner.

Herkomst

Indonesië, Maleisië.

Dieet

In het wild eet Betta balunga voornamelijk kleine insecten, insectenlarven, andere ongewervelden en kleine in het water levende diertjes (zooplankton). In het aquarium kunnen ze worden gevoerd met levend- en diepvriesvoer zoals artemia, muggenlarven, tubifex etc. Ook het droogvoer zullen ze eten, wissel het wel af en toe af om ze een gevarieerd dieet te geven.

Het Aquarium

De bak moet niet te klein zijn; minstens 80 cm in lengte. Een goede beplanting en weinig licht is aan te raden voor de optimale verzorging van Betta balunga. Er moet dan wel gekozen worden voor planten die niet veel licht vereisen. Deze tot de hobby vrij onbekende soort is niet agressief en kan zonder problemen worden samen gehouden met anderen zoals bijvoorbeeld Betta edithae. De watersamenstelling speelt een belangrijke rol in de verzorging. Het beste is om de waarden die gemeten zijn het natuurlijke biotoop aan te houden; een pH tussen de 5.2 en de 7 met een dH van 10 en een temperatuur die lag tussen de 21° en 27°C.

Kweek van Betta balunga

Betta balunga is een muilbroeder en kiest voor de voortplanting een plek uit boven een zanderig stuk bodem onder een stuk hout of wortel. Een voortplanting nabij het wateroppervlak komt alleen voor als er een ander paartje al het stuk boven de bodem in gebruik heeft genomen. Onder het stuk hout of de wortel ontstaat een kuiltje door de bewegingen van het vrouwtje op deze plek. Tijdens en vooraf de voortplanting is Betta balunga wel iets agressief.

Het totaal aantal eitjes van het nest is onbekend, zo’n 100 eitjes werden er geschat. Meestal spuugt het vrouwtje ongeveer 8 eitjes uit naar het mannetje, die op dat moment zo’n 3 cm van het vrouwtje verwijderd is. Na de voortplanting verdedigd het vrouwtje het mannetje niet. Het mannetje blijft na de voortplanting meestal bij het wateroppervlak tussen de drijfplanten.

Dan volgt de bekende kritieke periode van muilbroeders. Bij Betta balunga duurt deze periode alleen een aantal dagen langer; als het mannetje na 10 dagen de jongen nog in de muil heeft worden deze zeer waarschijnlijk niet meer opgegeten. Op deze tiende dag is het verstandig het mannetje voorzichtig te verwijderen en een eigen bakje te geven. Na ongeveer 14 dagen worden de jongen los gelaten. Op dat moment moet het mannetje worden terug gezet naar de oorspronkelijke bak. De bak waar de jongen zich in bevinden moet rijkelijk beplant zijn om zo voor voldoende schuilplaatsen te zorgen. Zodra de jongen zijn losgelaten zijn ze direct in staat Artemia nauplii te eten.

Video

Stefan vd Voort – Nederlandse Vereniging voor Labyrintvissen (orignele website niet meer online)
Gepubliceerd in overleg met het bestuur

Copyright foto’s

Jan Rehwinkel – Nederlandse Vereniging Labyrintvissen (orignele website niet meer online)
Gepubliceerd in overleg met het bestuur